bahcesinden kucuk evimiz,
agacinda hamak bir evimiz vardi.
gozlerimizde hayat olmayan bebeklerimizle;
cekiyorduk beyazi ve hep aklimizda olan beyazla sararan tenimizde tuz
tadi kaldi.
sevismelerimizden de geriye ben kaldim sensiz.
kus evi. mangaldaki kul ve kucuk pencere
bizim olmadi.
ask'i bulamadik.
iyi ki bulamadik.
---burnumuzun dibindeydi. guluyordu bize.--
temmuz 1996
No comments:
Post a Comment