bir gazete yazilarimi yayinlamaya basladi.
ustunde fiyakali bir fotografim. adim, mailim falan. okuyucu ile kucaklasabilmek babindan.
bakiyorum yaziya. bakiyorum kendime.
tam olarak ben degil.
bu kadar acik olunca kimlik; ahmet okur tanir; mehmet okur bilir
diye dusunmekten ben olmaktan cikiyor yazilar.
anneme gonderiyorlar ustelik postayla.
mutlu ve gururlu bir yazar olamayacagim cok acik...
No comments:
Post a Comment