demir beslik

eskiden. galiba cok eskiden, ben kucucuk bir kiz cocugu iken dedem (babamin babasi olan dedem) bana her ziyaretimizde kocaman bir beslik para verirdi. para o kadar kocamandi ki avcuma sigmakta gucluk cekerdi. bu o zamanlar guzel bir paraydi. bir suru ivir zivir alabilirdin ama bunun hic bir onemi yoktu. paranin alabilecekleri degil, sadece paranin kendi cok degerliydi. onemli olan O' ydu.alir cebime sokar birkac gun harcamaz hep yoklardim cebimi yerinde mi diye.sonrasi malum; cikolata,biskuvi,meyve suyu,gazoz vesaire...hayat da aynen boyle bir sey bence. elinde tuttugun zaman degerini kavriyorsun harcadiginda; harcanmis oluyor.