bir solukta yazayim dedim:

yas 30'lari gecince; arkadaslarinin bir bir eksildigi bir hayatin basrolune zorla seciyorlar seni.

tecrubeyle sabitliyorum bugunlerde. ve soruyorum kendime:

40 yasinda adamin kankisi mi olur?

olmaz elbet.

yas kemale erdikce insan sarrafi kesilen o keskin goz

kus ucurtmuyor 'iceriye'.

ici'nin derinine.

hep; kapida beklesme hali var kalabaliklarin icimdeki suretinde.

kalabaliklar ya seni icine almaya ya da sana karismaya calisiyor

ama terbiyesizce.

kelimeler uzayip, zaman yalnizlasinca;
soylemek istediklerini hep kendine saklayip susuyorsun.

oyle oluyor insan.oyle oluyor

elbet.